خونه ی مادربزرگه

 

گاهی اوقات، موکت سبز یشمی ِ راه پله ی پشتِ بام خونه ی مادربزرگه، آنقدر خاطره دارد برای آدم که توی چد تا دفتر ۲۰۰ برگ هم نمیتوانی بنویسی اش. نقطه ای که از خاکستر سیگار ۸ سالگی سوخته است، یا لکه ی سفید پروتئینی که پس از تجربه ی یک هیجان دو نفره به جا مانده یا ……         .

گاهی اوقات خونه ی مادربزرگه جایی است که فقط بنشینی در ماشین زمانش و برگردی به همه ی لحظه های خوبی که در آن گذرانده ای .  

;|+| نوشته شده در ;سه شنبه چهارم فروردین 1388ساعت;1:55 توسط;فرشاد; |;