خوب، یک توصیه بهتون میکنم از سر تجربه. شماهایی که خیلی عاشق هستید و توانایی تحمل دوری از معشوق ندارید ، همه ی جاهایی که دوست دارید رو دو نفره نروید، خاطره های عاشقانه نسازید . بگذارید در شهر به این بزرگی یک جای دوست داشتنی هم باشد که بتوانید تنهایی بروید ، لذت ببرید  و یاد » او » نیافتید، باور کنید لازمتون میشه. مثلا  خود من ، تا حالا با هیچ کس کافه نادری نرفتم ، همیشه تنها هستم اونجا.

پ.ن : از سرنوشت پست پایینی عبرت گرفتم که جای روده درازی و مقاله نویسی در وبلاگ نیست.

;|+| نوشته شده در ;چهارشنبه پانزدهم آبان 1387ساعت;1:3 توسط;فرشاد; |;